Декември 23, 2011: Денот кога Диего Симеоне го спаси Атлетико Мадрид

На 23 декември 2011 година, Атлетико Мадрид беше на раскрсница. Клубот се раздели со Грегорио Манцано по разочарувачка сезона, која го остави тимот во средината на табелата во Ла Лига. Тогаш, на сцената влезе Диего Симеоне: 41-годишен поранешен играч кој ја носеше капитенската трака кога клубот последен пат ја освои Ла Лига титулата во 1996 година. Симеоне беше најавен за нов тренер на истиот ден, а неговото наследство беше тим што не можеше да се спореди со гигантите Реал Мадрид и Барселона. “Не има играчи како Мадрид, не има ѕвезди како Барса”. Но, Симеоне имаше јасна порака: “Максимален интензитет и дисциплина”. Ова беше почетокот на една неверојатна приказна.
Симеоне го трансформираше Атлетико во вистинска тврдина. Пред неговото доаѓање, клубот само осум пати успеал да се квалификува за Лигата на Шампионите, голема разлика во однос на редовните учества под негово водство. Тој имплементираше жесток и контранападен стил што ги претвори аутсајдерите во борци. За време на 764 натпревари на чело на тимот, Симеоне има постигнато 453 победи. Клучни засилувања како Тибо Куртоа и Диего Коста одлично се вклопија во неговиот стил на игра. Ривалите потрошуваа милиони на суперѕвезди, но Симеоне создаде чудеса со дисциплина и борбен дух, покажувајќи дека тактиката и менталитетот можат да го израмнат теренот.
Резултатите зборуваат сами за себе. Симеоне има донесено: две титули во Лига Европа (2012, 2018), два пехари во Суперкупот на Европа (2012, 2018), две Ла Лига титули (2014, 2021), Куп на Шпанија (2013) и Шпански Суперкуп (2014). Овие не беа еднократни успеси, тие ја редефинираа позицијата на Атлетико како континуиран претендент за титули. Денес, по 14 години, Симеоне е еден од најнезабележаните тренери во светскиот фудбал, често занемарен во сенка на тактичките симфонии на Пеп Гвардиола или понови возбудливи тренери како Винсент Компани и Микел Артета. Но, Атлетико под водство на Симеоне не само што се натпреварува, туку ги понижува гигантите, запишувајќи го неговото име длабоко во душата на клубот.